Aleksander Henryk Laks urodził się 2 sierpnia 1926 r. w Łodzi. Kiedy powstało łódzkie getto, trafił do niego wraz z rodziną i pozostał w nim przez cztery lata, aż do jego zamknięcia w 1944 roku. Później został wywieziony z ojcem, matką i babką do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Aleksander Laks przeszedł marsz śmierci z obozu w Gross Rosen do Flossenbürgu. Jego najbliżsi zginęli w obozach w Oświęcimiu i Flossenbürgu. Aleksander Laks ocalał jako jedyny członek swojej ponad sześćdziesięcioosobowej rodziny w Polsce.
Po zakończeniu wojny przebywał przez dwa lata we Frankfurcie w obozie dla „dipisów” („displaced persons”). W 1947 roku Aleksander Laks opuścił Europę i wypłynął do Stanów Zjednoczonych. Po roku przyjechał do Brazylii, gdzie od początku lat trzydziestych mieszkała siostra jego ojca. Tam zaczął pracować jako kuśnierz, a następnie jako sprzedawca. Ożenił się z Brazylijką, z którą ma dwóch synów i wnuki.
W Brazylii był przewodniczącym Sherit HaPleitá – brazylijskiego stowarzyszenia Żydów ocalałych z prześladowań nazistowskich. Napisał dwie książki opisujące jego wspomnienia z czasów pobytu w obozach pracy.
Aleksander Laks zmarł 21 lipca 2015 roku w Rio de Janeiro.
Wywiad przeprowadziła Aleksandra Pluta 4 maja 2015 roku w Rio de Janeiro.
