Urodziłem się 25 września 1943 roku w Warszawie. Z wykształcenia jestem fizykiem i inżynierem. Moim ojcem był lekarz okrętowy i podróżnik – dr Stefan Michalak. Jego pomnik stoi dziś przed Gdańskim Uniwersytetem Medycznym.
Studiowałem elektronikę na Politechnice Gdańskiej i Politechnice Warszawskiej. Dzięki dobrym wynikom na studiach zakwalifikowałem się latem 1966 roku na praktykę studencką w firmie Siemens w Brunszwiku w RFN. Na początku 1967 roku wróciłem do Polski i rozpocząłem pisanie pracy magisterskiej, ale nie zdążyłem jej skończyć – ciekawość świata sprawiła, że w styczniu 1968 roku wyjechałem z Polski, tym razem do Francji. Niedługo potem znów byłem w Niemczech, gdzie pracowałem jako radiotechnik w firmie Blaupunkt w Hildesheim.
Ale ciekawość świata gnała mnie dalej. Lektury mojego dzieciństwa o dalekiej Północy i gorączce złota sprawiły, że w sierpniu 1969 roku wyjechałem z Niemiec do Kanady. Tam ukończyłem studia fizyki na University of Waterloo i pracowałem w wielkich laboratoriach naukowo-badawczych i koncernach telekomunikacyjnych, publikowałem także artykuły w czasopismach naukowych.
Przy ujściu Rzeki Świętego Wawrzyńca, gdzie miałem domek letni, często oglądałem stojące tam latarnie morskie i myślałem, że pięknie byłoby móc kiedyś mieć własną latarnię… Okazało się, że ta wymarzona czekała na mnie w Gdańsku. W 2001 roku odkupiłem od skarbu państwa zabytkową, ale zniszczoną latarnię morską w Nowym Porcie. Po jej remoncie i przeprowadzeniu niezbędnych prac konserwatorskich utworzyłem w niej muzeum latarnictwa. Uwieńczeniem moich wysiłków było zrekonstruowanie w 2008 roku dziewiętnastowiecznej kuli czasu wieńczącej szczyt latarni.
